Toon items op tag: expertise
De ELIDA schaal is een document dat gaat over de inschatting van het verlies van onafhankelijkheid in de dagelijkse activiteiten. ELIDA staat voor de Engestalige term hiervoor, namelijk de "Estimation of Loss of Independence in Daily Activities"
U kan de ELIDA schaal, vertaald door W. Brusselmans, C.L.N.R., U.Z.Gent, hier downloaden.
Een verkeersongeval - het is zo maar gebeurd
Elk jaar raken duizenden mensen gewond in het verkeer. Als een ander schuldig is aan uw letsel kunt u de schade door die ander, of zijn verzekeraar, laten vergoeden.
Enkele weken of maanden na een verkeersongeval, zal de verzekeringsarts, aangesteld door de verzekeraar van tegenpartij, u uitnodigen voor een onderzoek.
Immers, de aard en de omvang van uw lichamelijke letsels moet zo goed mogelijk in kaart gebracht worden.
Op basis van zijn verslag zal de verzekeraar u immers een schadevergoeding voorstellen. Als u met dat voorstel akkoord gaat, dan wordt het dossier volledig afgesloten.
Minnelijk
Is het slachtoffer het niet eens met het voorgestelde bedrag, dan kan hij zich via uw rechtsbijstandverzekering laten bijstaan door een eigen raadsgeneesheer, die de percentages invaliditeit dan terug herevalueert.
Wanneer er met de verzekeraar overeengekomen wordt om een minnelijke medische expertise ("M.M.E.") uit te voeren, gaan beide experten samen met het slachtoffer rond de tafel gaan zitten om uw dossier in gezamenlijk overleg af te sluiten in uw voordeel. Er is een uitweg voorzien als er geen overeenstemming is, in uitzonderlijke gevallen treedt daarbij dan een scheidsrechter op.
Zo'n minnelijke medische expertise biedt het voordeel dat er een evenwichtig gesprek plaatsvindt tussen twee evenwaardige medische experts. U staat dus niet langer alleen tegenover een verzekeraar.
Gerechtelijk
Het slachtoffer kan ook kiezen voor een gerechtelijke expertise. Een voordeel is dat u dan nog in beroep kan gaan tegen de beslissing van de gerechtsdeskundigen (="wetsdokter"). Wanneer de standpunten zeer uiteenlopend zijn dan is dit een mogelijke betere piste. Het slachtoffer kan zich laten bijstaan door een eigen raadsgeneesheer wanneer hij door de gerechtdeskundige wordt uitgenodigd, immers de verzekering vaardigt doorgaans ook zijn eigen raadsgeneesheer af.
Ongeval met voetgangers, fietser, passagiers
Zwakke weggebruikers die gewond geraken bij een verkeersongeval waarbij ook eender welk motorvoertuig betrokken is, kunnen ook voor de vergoeding van hun lichamelijke schade, steeds en altijd terecht bij de verzekeringsmaatschappij van dat voertuig, bv auto, bus, etc ...
Ook in de gevallen als het motorvoertuig "in recht", dus als de zwakke weggebruiker "in fout" was. Dit systeem van "automatische vergoedingsplicht", ten voordele van de zwakke weggebruikers, werd ingevoerd in 1995, met de Wet op Zwakke weggebruikers.
De gevolgen van het letsel worden dus steeds vergoed door de verzekering.
Klik hier voor de indicatieve tabel.
De rechtbanken in België hanteren dezelfde vergoedingen, verzekeringsmaatschappijen onderling ook.
Als u meer wil weten, klik dan hier en neem contact met ons op.
U kunt ook kiezen voor een gerechtelijke expertise in plaats van een minnelijke medische expertise. Een voordeel is dat u dan nog in beroep kan gaan tegen de beslissing van de gerechtsdeskundigen (="wetsdokter"). Wanneer de standpunten zeer uiteenlopend zijn dan is dit een mogelijke betere piste. Vooraleer een overeenkomst tot minnelijke medische expertise ("M.M.E.") te ondertekenen is het aangewezen contact op te nemen met uw raadsgeneesheer (en eventueel met uw advocaat), omdat er soms betere vergoedingen volgen wanneer er een gerechtelijke expertise wordt georganiseerd in plaats van een gebruikelijk "MME".
Dit kan vooral om de volgende redenen het geval zijn:
- de raadsgeneesheer van uzelf en deze van tegenpartij hebben geen goede verstandhouding (zodat een minnelijke expertise om persoonlijke redenen niet aangewezen is) ;
- de medische besluiten van de wederzijdse raadsgeneesheren liggen al te ver uit elkaar (zodat geen overeenstemming kan worden verwacht) ;
- het gaat om een complexe of zwaarwichtige aangelegenheid, die heel wat tijd of meerdere bijkomende onderzoeken vergt.
In de omgekeerde gevallen zal toch best voor een M.M.E. worden gekozen, omdat er anders geen oplossing voor de discussie komt.
Is er is géén vergelijk mogelijk en één der partijen wend zich tot de bevoegde rechtbank (Eerste Aanleg voor burgerlijke zaken, Arbeidsrechtbank voor geschillen in arbeidsongevallen, Politierechtbank voor verkeersongevallen). De rechter hoort alle betrokken partijen en stelt gewoonlijk een dokter aan (ook gerechtsdeskundige genoemd). De opdracht van deze dokter wordt omschreven in het vonnis en de dokter moet op elke vraag een antwoord even.
Gewoonlijk vraagt de rechter om een beschrijving te geven van de letsels, een raming van de tijdelijke en van de blijvende toestand, even als bijkomende dingen zoals pijn en smarten, littekens, enzovoort...
Deze procedure kan wel lang duren. De deskundige moet door één van de advocaten van de partijen "in werking worden gesteld". Nadat de rechter zijn vonnis heeft uitgesproken, kan er immers door partijen beroep aangetekend worden wat de hele procedure weer zal vertragen natuurlijk. Is dit het geval, dan zal de deskundige immers meestal niet in werking worden gesteld.
Nadat de deskundige in werking werd gesteld, vraagt deze aan de partijen welke geneesheer de belangen van de partijen zal verdedigen. Eens deze namen gekend, wordt in overleg een datum voor een eerste zitting afgesproken. U als slachtoffer wordt dan ook uitgenodigd.
Tijdens deze zitting zal het slachtoffer ondervraagd worden met betrekking tot ongeval geschiedenis, de verleende eerste zorgen, verdere medische zorg, aard van de letsels, behandelingen, revalidatie, enzovoort... Maar de deskundige zal waarschijnlijk ook andere informatie vragen: leeftijd, schoolopleiding, beroepsopleiding, plaats en duur van tewerkstelling, hobby\'s, sport, of je getrouwd bent en kinderen hebt, of vader en moeder nog leven, of ze gezond waren. Ook je persoonlijke medische geschiedenis zal gevraagd worden: voorgaande ziektes, ingrepen, ongevallen, heelkunde, of je medicijnen inneemt, ...
Je merkt het: een hele boterham.
Het is daarom ook zeer belangrijk om goed voorbereid naar de zitting te gaan. Zorg dat je alle "medische stukken" bij je hebt: alle mogelijk verslagen, attesten, brieven van de specialist, data van hospitalisatie, data van kinesitherapie, datum van werkhervatting ...
Indien de eerste zitting niet volstaat om conclusies te maken, bijvoorbeeld omdat de deskundige nog bijkomend een radiografie wil laten maken, of omdat het slachtoffer nog bezig is met revalidatie, dan komt er - later - een tweede zitting.
Nadat het slachtoffer door de deskundige werd ondervraagd, zal het slachtoffer door de deskundige een medisch onderzoek (lichamelijk) ondergaan. De deskundige wil weten hoe goed je kan bewegen, dus zal hij vragen om je kledij uit te doen, ondergoed mag je aanhouden. Hou dus rekening met dit lichamelijk onderzoek (gewassen, propere kledij...). De deskundige zal je letsels nakijken en evalueren wat de beweeglijkheid is van je hoofd, nek, wervelzuil, armen en benen. Als de werkzaamheden zijn beëindigd, maakt de deskundige zijn "deskundig verslag" en stuurt dat naar de partijen in "voorlezing". De partijen krijgen dan nog 1 maand de tijd om eventueel opmerkingen te formuleren.
De geneesheer die u heeft bijgestaan tijdens de zitting, kan u reeds heel wat informatie bezorgen: was er tussen de partijen een akkoord tijdens de zitting, dat is het vaak ongebruikelijk om nog opmerkingen te formuleren. De deskundige formuleert een antwoord en stuurt zijn verslag terug naar de rechter.
De procedure volgt dan terug de normale weg via de gebruikelijke weg. De rechter volgt - in een nieuw vonnis - gewoonlijk het advies van de deskundige, en formuleert een uitspraak.
Het is dus ten zeerste aan te raden dat u zich laat bijstaan door een eigen raadsgeneesheer wanneer u door de gerechtdeskundige wordt uitgenodigd, immers de verzekering vaardigt doorgaans ook zijn eigen raadsgeneesheer af. Deze verzekeringsdokters zijn meestal zeer ervaren en kennen het klappen van de zweep.
1. MINNELIJKE EN GERECHTELIJKE EXPERTISE
Zodra een lichamelijke schade zich voordoet, kan een geneesheer eenzijdig door de schadelijdende partij aangesproken worden. Deze minnelijke expertise strekt louter tot informatie en advies van wie erom vraagt. De bevindingen van de expert kunnen derhalve niet aan derden tegengeworpen worden. De eenzijdige expertise heeft hoogstens een residuele bewijswaarde: het verslag kan als vermoeden gelden.
Wordt de geneesheer daarentegen door alle betrokken partijen in der minne aangezocht, worden de vaststellingen contradictoir. De bewijskracht van het expertiseverslag is in beginsel deze van een gerechtelijke expertise. De bewoordingen ervan mogen derhalve niet geschonden worden. Het advies van de expert is echter ten aanzien van de betrokken partijen enkel bindend, wanneer dezen vooraf overeenkwamen zich hierdoor gebonden te verklaren. Dit bindend advies is echter nog geen arbitrage, vermits de expert het geschil als zodanig niet beslecht.
Er is slechts sprake van een gerechtelijke expertise, wanneer de export ingevolge een rechterlijke beslissing werd aangeduid. In tegenstelling tot de minnelijke expertise kan deze gerechtelijke expertise aan al wie bij het geschil betrokken is, tegengeworpen worden. De aard van de rechterlijke beslissing waarbij de expert wordt aangesteld, doet niets terzake. Zelfs een expertiseonderzoek ter uitvoering van een beschikking op eenzijdig verzoekschrift, is tegenwerpelijk aan de partij die in de rechtspleging W verzoekschrift niet tussengekomen is, ook al heeft zij geen kennis van de beschikking. Deze regel geldt a fortiori bij een aanstelling in een verstekvonnis.
Voorbehoud moet wel gemaakt worden ten aanzien van een derde persoon die hoegenaamd niet bij het geding betrokken is. Een reeds bevolen expertise mag inderdaad geen afbreuk doen aan zijn rechten van verdediging. Weliswaar kunnen de gegevens van de expertise als eenvoudige inlichtingen weerhouden worden. Deze gegevens kunnen aangenomen worden als een geheel van afdoende en ernstige vermoedens tot staving van de overtuiging van de rechter, alvast wanneer zij door andere bestanddelen van de zaak bevestigd worden.
Doorgaans wordt autenticiteit verleend aan de vaststelling van de gerechtsexpert. Dit standpunt is ernstig betwistbaar. De gerechtsexpert is immers geen openbare of ministeriële ambtenaar. Weliswaar mag de bewijskracht van de bewoordingen van het verslag niet geschonden worden.
Wie kan nu door de rechter als gerechtsexpert worden aangesteld? Bij de hoven en rechtbanken zijn slechts officieuze lijsten van experten voor handen. Practische moeilijkheden en commerciële overwegingen beletten blijkbaar het opstellen van een officiële lijst van gerechtsexperten. Het opkomen van beroepsexperten wil men ook vermijden. Nochtans is dit reeds in belangrijke mate een realiteit in een aantal aangelegenheden, zoals in bouwzaken en inzake lichamelijke schade.
De gerechtsexpert wordt door de rechter enkel gelast vaststellingen te doen en/of een louter technisch advies te geven. Hij wordt echter aldus opgenomen in het procesgebeuren. Zijn handel en wandel worden proceshandelingen. Hij wordt een rechtstreekse medewerker van het gerecht. Nochtans behoudt hij zijn volledige onafhankelijkheid. Hij kan de opdracht om velerlei redenen weigeren. zijn sociaal statuut blijft eveneens volkomen ongewijzigd. Hij bekleedt dan ook geen rechterlijk ambt. Toch wordt aangenomen dat hij bij de uitvoering van zijn opdracht niet gehouden is tot geheimhouding van de bekomen medische gegevens.
De aangestelde expert moet zijn opdracht persoonlijk vervullen. Dit belet hem echter niet een beroep te doen op specialisten. Het werk van de derde moet echter geschieden onder zijn rechtstreeks toezicht. De expert mag zich derhalve niet laten vervangen. De opdracht is persoonlijk. Nochtans wordt aangenomen dat het volstaat dat de expert de materiële vaststellingen door derden in zijn afwezigheid opgemaakt persoonlijk naziet en controleert en de verantwoordelijkheid voor de inhoud ervan op zich neemt.
2. VERLOOP VAN DE GERECHTELIJKE EXPERTISE
De gerechtelijke expertise verschilt fundamenteel, al naar gelang de gerechtsexpert wordt aangesteld tijdens een strafonderzoek of tijdens een burgerlijk geding. Bijgevolg wordt er hierna een onderscheid gemaakt tussen de gerechtelijke expertise in strafzaken en in burgerlijke zaken.
A. IN STRAFZAKEN
AANSTELLING VAN DE GERECHTSEXPERT
De expert wordt in hoofdzaak tijdens het vooronderzoek door de onderzoeksrechter aangesteld. Het initiatief hiertoe kan uitgaan van de onderzoeksrechter zelf, die de expertise dan ambtshalve beveelt, van de procureur des Konings die het onderzoek vordert of van de verdachte of burgerlijke partij die erom verzoeken. De Procureur des Konings kan echter eveneens een beroep doen op een gerechtsexport vooral met het oog op het inwinnen van technische inlichtingen.
Het vonnisgerecht kan ter gelegenheid van het strafonderzoek ter zitting eveneens een expert aanstellen. Het initiatief ligt dan hoofdzakelijk bij de betrokken partijen (verdachte, burgerlijke aansprakelijke partij en burgerlijke partij).
Op te werken valt dat het vooronderzoek in strafzaken in beginsel niet op tegenspraak geschiedt. Dit betekent dat wanneer in die faze van het strafgeding een expertise bevolen wordt, hiervan geen rekenschap moet gegeven worden aan de betrokken partijen. De verdachte wordt doorgaans zelf niet op de hoogte gebracht van de beslissing tot expertise. De aanstellende rechter beslist op een onaantastbare wijze over de aanstelling en de keuze van de expert. Hij alleen omschrijft de opdracht. De betrokken partijen kunnen deze beslissing niet aanvechten. Zij kunnen de aangestelde expert in beginsel evenmin wraken.
Doordat het strafonderzoek ter terechtzitting daarentegen op tegenspraak gevoerd wordt, houdt het vomisgerecht wel rekening met wat de gedingpartijen voorstellen inzake de aanstelling en de keuze van de expert. Ook zijn opdracht kunnen zij mede bepalen.
WERKZAAMHEDEN VAN DE GERECHTSEXPERT
Een constante rechtspraak stelt dat de bepalingen van het Gerechtelijk Wetboek die inzake gerechtsexpertise de tegenspraak garanderen, niet gelden in strafzaken. Of de gerechtsexpert aangesteld werd tijdens het vooronderzoek of ter terechtzitting. al is het louter op grond van de burgerlijke partijstelling, doet aan voormeld beginsel geen afbreuk.
Dit betekent dat de gerechtsexpert zijn opdracht volledig naar eigen goeddunken uitvoert. Zijn werkzaamheden geschieden zonder tegenspraak. Hij bepaalt vrij de methodes en middelen en geniet hierbij een verregaande wetenschappelijke 'vrijheid. De gebeurlijke opmerkingen van de betrokken partijen moet hij niet beantwoorden. Zijn bevindingen moet hij hen trouwens ook niet mededelen. Zijn verslag bezorgt hij enkel aan zijn opdrachtgever. Het wordt in het strafdossier gevoegd. De partijen kunnen te gepaster tijd inzage krijgen van dit dossier en alsdan kennis nemen van het expertiseverslag. Mits betaling van copiekosten kunnen zij na het vooronderzoek hiervan een afschrift bekomen.
Uiteraard behoudt de opdrachtgevende magistraat tijdens de expertise een algemene controlebevoegdheid. Hij kan de opdracht annuleren of uitbreiden. Hij kan ook de aangestelde expert vervangen of tot meer spoed aanzetten.
BEOORDELING VAN HET EXPERTISEVERSLAG
Het expertiseverslag is slechts een informatiebron voor de rechter. Deze behoudt zijn soevereine beoordelingsbevoegdheid. Hij hoeft het verslag geenszins te volgen. Hij is niet verplicht in te gaan op het advies van de expert, al wijst de praktijk uit dat dit doorgaans wel gebeurt.
De beoordelingsmarge wordt hierbij voornamelijk geconditioneerd door de houding van de gedingpartijen. Pas ter terechtzitting krijgen dezen de gelegenheid hun opmerkingen ten aanzien van het expertiseverslag te formuleren. Zij kunnen erop staan dat de aangestelde gerechtsexpert ter zitting gehoord wordt en geconfronteerd wordt met de verdachte, de burgerlijke aansprakelijke partij en de burgerlijke partij, en gebeurlijk met hun technische raadgevers, die aangezocht werden een tegenexpertise te voeren. Deze confrontatie kan voor het vonnisgerecht zeer leerrijk zijn. De rechter kan zich dan een oordeel vormen over de technische kwaliteiten en de competentie van de gerechtsexpert. De wetenschappelijke benadering door de gerechtsexpert wordt aldus ook het voorwerp van discussie. Ingevolge deze tegenspraak ter zitting kan de rechter de waarde van het expertiseverslag van de gerechtsexpert meten. Op te merken valt dat de medische gerechtsexpert in die hoedanigheid niet gehouden is door het medisch beroepsgeheim. Wordt hij echter gehoord als getuige, kan hij zich daarentegen wel beroepen op het medisch beroepsgeheim.
B. IN BURGERLIJKE ZAKEN
Aanstelling van de gerechtsexpert
Ingeval van urgentie kan de rechter in kort geding op verzoek van één of meerdere partijen een gerechtsexpert aanstellen. ook de rechter die geadieerd werd om uitspraak te doen over een aansprakelijkheidseis, kan op een dergelijk verzoek van partijen ingaan. Hij kan echter eveneens ambtshalve een expert aanstellen. Hij moet immers ter beslechting van het geschil op zoek gaan naar de materiële waarheid. Stellen dat de rechter zich van een taak ontlast die hijzelf kan vervullen, is onjuist. Gelet op de technische aard van een vraagstuk kan de rechter er goed aandoen de opinie van experten in te winnen. Dit is alvast het geval bij lichamelijk schade.
Doorgaans ligt het initiatief echter bij de partijen. De expertise is immers in hoofdzaak een bewijsmiddel. Wie de bewijslast draagt, kan de expertise uitlokken. Zowel de eiser als de verweerder kunnen de aanstelling van een expert vragen. De rechter oordeelt op onaantastbare wijze over de opportuniteit van dit verzoek. De litigerende partijen kunnen desnoods tesamen om de aanstelling van een expert verzoeken.
In burgerlijke zaken geschiedt de aanstelling van een gerechtsexpert volkomen op tegenspraak. De partijen worden in beginsel gehoord nopens de vraag of een aanstelling zich opdringt. Zij kunnen zich uitspreken over de opdracht die aan deze expert moet opgedragen worden, ja zelfs de naam van een gerechtsexpert suggereren. Slechts uitzonderlijk, wanneer de expert ambtshalve of op eenzijdig verzoekschrift aangesteld wordt, genieten de partijen niet voormelde tegenspraak.
Meestal benoemt de rechter de tussen partijen overeengekomen expert. Zijn dezen het niet eens, dan stelt hij naar eigen keuze een expert aan. Na het aanstellingsvonnis kunnen partijen nog overeenkomen de aangestelde expert te vervangen. Wanneer de benoemde expert de opdracht weigert, mogen de partijen eveneens een nieuwe expert kiezen.' Slechts wanneer geen akkoord tussen partijen mogelijk blijkt, wordt een nieuwe expert door de rechter benoemd. Op te merken valt dat in burgerlijke zaken de experten om dezelfde redenen als de rechters kunnen gewraakt worden. Deze redenen worden op een onaantastbare wijze door de rechter beoordeeld.
De opdracht van de expert wordt nauwkeurig omschreven in het vonnis waarbij de expertise bevolen wordt. De expert geeft alleen advies over de in het vonnis bepaalde punten. Partijen kunnen echter overeenkomen de opdracht uit te breiden. Indien daartoe grond bestaat, kan iedere partij de zaak opnieuw voor de rechter brengen.
Het vonnis waarbij de expertise bevolen wordt, bepaalt tevens de termijn voor het indienen van het verslag. Deze termijn begint te lopen vanaf de kennisgeving van het vonnis aan de expert. De opgelegde termijn kan vanzelfsprekend verlengd worden. De expert die na zijn opdracht te hebben aanvaard, met een niet te rechtvaardigen vertraging zijn opdracht beëindigt, pleegt een quasi-delictuele fout. zodat de partijen in voorkomend geval schadevergoeding kunnen vorderen.
WERKZAAMHEDEN VAN DE GERECHTSEXPERT
De gerechtelijke expertise in burgerlijke zaken is in tegenstelling tot de gerechtelijke expertise in strafzaken uitvoerig door de wetgever geregeld. Nochtans biedt deze wettelijke regeling geen eng keurslijf aan de gerechtsexpert. Geen enkele proceshandeling inzake expertise is immers op straffe van nietigheid of verval voorgeschreven. Bovendien kunnen de partijen de gerechtsexpert vrijstellen van de in de wet voorgeschreven formaliteiten.
De expert zal steeds erop moeten waken dat de rechten van de partijen niet gekrenkt worden. Hij zal bijgevolg het contradictoir verloop van de expertise te allen tijde in acht moeten nemen. De werkzaamheden moeten steeds op tegenspraak aanvangen en voortgezet worden. Op te merken valt dat bij een medische expertise de betrokken partij, doorgaans bijgestaan wordt door haar behandelende geneesheer. Haar advocaat zal zijn tussenkomst meestal beperken tot het ter hand stellen aan de expert van alle nodige stukken.
Na afloop van de verrichtingen geeft de expert kennis van zijn bevindingen aan de partijen. In beginsel bevat dit preliminair verslag onkel de vaststellingen van de expert. Partijen krijgen dan de gelegenheid hun opmerkingen te formuleren. Zij hebben er alle belang bij te reageren wanneer zij menen dat de preliminaria niet met de werkelijkheid stroken en onjuistheden bevatten.
Het staat de expert vrij de motivering al dan niet in voorlezing te geven. Doorgaans lezen de partijen het advies van de gerechtsexpert pas in het eindverslag. Dit verwijst ook naar de opmerkingen op het preliminair verslag en bevat het antwoord erop vanwege de expert.
Op te merken valt dat de expertise geenszins de zaak aan de rechter die haar beval, onttrekt. Deze wordt integendeel nauw bij de afregeling ervan betrokken. De doelmatigheid en de snelheid van de expertise hangen grotendeels af van zijn waakzaamheid. Hij oefent immers toezicht uit op de vervulling van de opdracht die hij aan de expert heeft gegeven. Zonodig kan hij richtlijnen geven aan de expert en hem voorlichten nopens zijn rechten en plichten. Hij moet hierbij voornamelijk het streng contradictoir verloop van de expertise onderstrepen. Elk incident tijdens de expertise kan de rechter regelen. De praktijk heeft echter uitgewezen dat de partijen (en rechters) niet vertrouwd zijn met voormelde controlerende functie van de rechter. Zodra een partij van oordeel is dat haar rechten van verdediging om welke reden ook geschonden worden, moet zij namelijk de rechter hiervan onmiddellijk in kennis stellen. Wanneer bijvoorbeeld blijkt dat de expert het contradictoir verloop van de expertise miskent, is een tussenkomst van de rechter vereist. Ook de naarstigheid waarmede de expert zijn opdracht moet vervullen, kan een interventie van de rechter verantwoorden.
BEOORDELING VAN HET EXPERTISEVERSLAG.
De rechter is geenszins verplicht het advies van de gerechtsexpert te volgen. De rechter behoudt zijn beoordelingsvrijheid. Strookt het advies niet met zijn overtuiging, dan hoeft hij het verslag niet te volgen. De rechter beoordeelt immers in feite en derhalve op onaantastbare wijze de waarde van de vaststellingen en gevolgtrekkingen van de expert. Hierbij mag hij niettemin de bewijskracht van de bewoordingen van het verslag niet schenden. Met inachtneming van de hoedanigheid van de gerechtsexpert, gaat de rechter echter meestal in op zijn advies.
Een actieve rol wordt nochtans toevertrouwd aan de rechter die geroepen is het expertiseverslag te beoordelen. Deze kan van oordeel zijn dat het verslag niet voldoende opheldering biedt. Hij kan dan een aanvullend onderzoek door dezelfde expert ofwel een nieuw onderzoek door een ander expert bevelen. De rechter kan de expert ook ter zitting horen, dit alles op tegenspraak. Het is in ieder geval de taak van de medische expert zijn verslag op te stellen in een taal die begrijpbaar is voor éénieder.
Wanneer de rechter vaststelt dat de rechten van verdediging van één van de partijen tijdens de expertise miskend werden, zal hij het advies van de expert zeker niet volgen. Een waaier van mogelijkheden staan voor de rechter open. Hij kan de expert ter zitting onderhoren. Hij kan een aanvullend of nieuw onderzoek bevelen. Hij kan het verslag terzijde schuiven en van generlei waarde verklaren. Hij zal dan eenvoudig geen rekening houden met de expertise. In de mate van het mogelijke moet steeds een nieuwe expert aangesteld worden, zodra vaststaat dat de eerst aangestelde zijn opdracht niet naar behoren heeft vervuld.
Hoe zorg ik voor een goed verloop van de medische expertise ?
Het verloop van de afhandeling van de vergoeding voor de lichamelijke schade kan als volgt worden samengevat, volgens de volgorde in de tijd :
1° expertise bij de raadsgeneesheer van de vergoedingsplichtige verzekeringsmaatschappij (meestal de BA-verzekeraar en/of de arbeidsongevallenverzekeraar) ;
2° u stelt een raadsgeneesheer aan, om de medische besluiten van de raadsgeneesheer van de verzekeringsmaatschappij na te zien en zonodig te betwisten.
3° in samenspraak met uw raadsarts wordt een minnelijke ofwel een gerechtelijke medische expertise verkozen;
4° u of de rechtsbijstand stelt een advocaat aan, die alle nuttige bewijsstukken verzamelt en die een afrekening betreffende de schadevergoeding opstelt ;
5° hij legt deze afrekening voor aan tegenpartij, om via onderhandelingen een minnelijke regeling na te streven ; lukt dit niet, dan dient de rechtbank te beslissen.
Uw raadsgeneesheer moet in het bezit zijn van alle nuttige medische stukken en informatie. Hoe kan hij u anders immers afdoende verdedigen? Zorg daar dus voor !
Op de eerste en wellicht ook op de tweede expertisebijeenkomst zal aan u worden gevraagd om bepaalde feiten, en vooral uw klachten veroorzaakt door het ongeval, weer te geven. Beschrijf deze klachten volledig, nauwgezet, en zonder overdrijving. Normalerwijze zal u op de eerste expertisebijeenkomst bovendien moeten uiteenzetten:
- hoe het ongeval precies is gebeurd,
- welke behandelingen u heeft ondergaan (en door wie en wanneer verricht), maar hierbij mag u de medische documenten inroepen,
- welke beroepsopleiding u heeft genoten (aan welke scholen en wanneer),
- welke opeenvolgende beroepen u heeft uitgeoefend (en over welke periodes),
- wat uw gezinssituatie was en is (met opgave van de namen en geboortedata van uw kinderen),
- enzovoort...
Bereid de eerste expertisezitting dan ook zeer goed voor!
Bij de expertise blijft uw advocaat op de achtergrond, nu hij op medisch gebied vanzelfsprekend niet bevoegd is. Het is uw raadsgeneesheer die uw belangen op medisch gebied verdedigt. Uw advocaat wacht dan ook de voltooiing van de medische expertise af, en hij moet pas daarna alle nuttige bewijsstukken ontvangen.
Niettemin is het nut van een advocaat tijdens een gerechtelijke expertise niet verwaarloosbaar: hij ziet erop toe dat de expertise op een volledig tegensprekelijke wijze verloopt, vooral wat de overmaking van de bewijsstukken betreft; hij zal tegenover de gerechtsdeskundige en de raadsgeneesheer aandringen op een passende en tijdige reactie; hij zorgt voor de (tijdige) doorzending van de nodige opmerkingen en eventueel ook van nuttige stukken.
Het verslag van de tegensprekelijke expertise (dus van de minnelijke of gerechtelijke expertise) legt de grenzen vast waarbinnen schadevergoeding kan worden gevorderd (bv indicatieve tabel).