Centrum Letsel & Schade

De rechtsplegingvergoeding is een forfaitaire tegemoetkoming in de kosten en erelonen van de advocaat van de in het gelijkgestelde partij (art. 1022 Ger.W.).

Deze is logischerwijze te betalen door de partij die door de rechter in het ongelijk wordt gesteld. 

De ELIDA schaal is een document dat gaat over de inschatting van het verlies van onafhankelijkheid in de dagelijkse activiteiten. ELIDA staat voor de Engestalige term hiervoor, namelijk de "Estimation of Loss of Independence in Daily Activities"

U kan de ELIDA schaal, vertaald door W. Brusselmans, C.L.N.R., U.Z.Gent, hier downloaden.

De indicatieve tabel is in België een lijst van forfaitaire schadevergoedingen die opgesteld is door het Nationaal verbond van magistraten van eerste aanleg en het Koninklijk verbond van vrede- en politierechters. Die lijst is bedoeld als leidraad voor de raming van schade die men niet in concreto (schade waarvan men geen bewijs kan aanvoeren) kan begroten, die men dus niet aan de hand van bewijsstukken kan aantonen (bvb. de morele schade).

Klik hier om de indicatieve tabel van 2020 te downloaden.

Het dokterskabinet centrum letselschade zal u graag bijstaan in betwistingen rond beroepsziekten. Veel patiënten beseffen het niet dat ze aanspraak kunnen maken op een vergoeding wegens aantasting door een beroepsziekte.

Op grond van artikel 32 beroepsziektewet is het bewijs van een beroepsziekte geleverd in het volgende geval:

-Wanneer een persoon getroffen is door een ziekte
-Uit de lijst van beroepsziekten
-En tevens beroepshalve werd blootgesteld aan het beroepsrisico van die ziekte

Het oorzakelijk verband tussen risicoblootstelling en de ziekte wordt wettelijk en op onweerlegbare wijze vermoed.

Het bewijs van de ziekte en het bewijs van de risicoblootstelling rust op de zieke persoon.

Artikel 32 van de wet bepaalt het volgende:
"Schadeloosstelling voor beroepsziekten en voor ziekten zoals bedoeld in artikel 30bis is verschuldigd wanneer de door deze ziekte getroffen persoon aan het beroepsrisico van deze ziekte blootgesteld geweest is gedurende de ganse periode of een deel van de periode in de loop waarvan hij behoorde tot een der categorieën van personen bedoeld in artikel 2 of gedurende welke hij krachtens artikel 3 verzekerd was.
Er is een beroepsrisico, zoals bedoeld in het eerste lid, indien de blootstelling aan de schadelijke invloed inherent is aan de beroepsuitoefening en beduidend groter is dan de blootstelling van de bevolking in het algemeen, en indien deze blootstelling volgens algemeen aanvaarde medische inzichten, (in groepen van blootgestelde personen )de overwegende oorzaak van de ziekte vormt."

Indien u als slachtoffer overweegt om een vordering voor beroepsziekte in te leiden dan is de lectuur van het hierna gepubliceerd vonnis nuttig.

U kan centrum letselschade raadplegen, een dokter specialist verzekeringsgeneeskunde zal u te woord staan. U kan op Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. ook schriftelijk een vraag stellen rond vergoeding beroepsziekten.

Codelijst met problematieken voor indicatie van arbeidshandicap (versie september 2020) als PDF in bijlage.

Gediagnosticeerd door een arts-specialist of psycholoog (afhankelijk van het type stoornis)
De codes voor de psychische, cognitieve en gedragsstoornissen in hoofdstuk V zijn gebaseerd op
DSM-IV-TR en ICD-10. Er zijn ook enkele relevante stoornissen met een impact op het arbeidsmatig
functioneren toegevoegd die niet terug te vinden zijn in DMS of de ICD.
De codes voor de andere stoornissen zijn hoofdzakelijk gebaseerd op ICD-10.
We vragen je enkel de stoornissen te coderen die op het moment van de aanvraag een impact
hebben op het functioneren op de werkvloer!

Tip: Je kan een stoornis(code) opzoeken via Ctrl-F (windows PC) of Command-F (Apple PC).
Opmerkingen over deze codelijst kunnen doorgegeven worden via Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken..

Wanneer de werknemer tijdelijk arbeidsongeschikt is, wordt de uitvoering van zijn arbeidsovereenkomst geschorst en heeft de werknemer in principe recht op gewaarborgd loon en vervolgens op ziekte-uitkeringen.

In de volgende 3 situaties kan de werknemer evenwel uitkeringen ontvangen (op voorwaarde dat hij de leeftijd van 65 jaar niet bereikt heeft):

• 1. de werknemer is door de adviserend geneesheer van het ziekenfonds of het RIZIV arbeidsgeschikt verklaard, maar hij hervat het werk niet en betwist de beslissing van arbeidsgeschiktheid voor de arbeidsrechtbank.  Gedurende de gerechtelijke procedure kan de werknemer provisionele uitkeringen ontvangen.

o    a. Indien hij in het gelijk wordt gesteld (d.w.z. indien de arbeidsongeschikt wordt bevestigd), betaalt de ziekteverzekering het bedrag van de ontvangen uitkeringen terug aan de RVA.

o    b. Indien hij in het ongelijk wordt gesteld (d.w.z. de beslissing van arbeidsgeschiktheid wordt bevestigd), dan moet de werknemer het werk hervatten en kan hij de ontvangen uitkeringen behouden.

• 2. de werknemer is arbeidsgeschikt in de zin van de ziekteverzekering maar is tijdelijk niet in staat om het overeengekomen werk uit te voeren.  De werknemer kan in dergelijk geval uitkeringen tijdelijke werkloosheid op grond van overmacht ontvangen indien de volgende voorwaarden gelijktijdig vervuld zijn:

o    a. de onmogelijkheid om het werk uit te voeren is vastgesteld door de arbeidsgeneesheer of door de RVA-geneesheer;

o    b. er is geen passend vervangingswerk beschikbaar;

o    c. de aanvraag situeert zich in principe niet in de eerste 6 maanden van de arbeidsongeschiktheid (in deze periode kan de werknemer in principe ten laste genomen worden door de ziekteverzekering);

o    d. de onmogelijkheid om het werk uit te voeren moet een tijdelijk karakter hebben.

Indien een re-integratietraject lopende is, kunnen onder bepaalde voorwaarden (onder andere afhankelijk van de beslissing die genomen wordt door de preventieadviseur-arbeidsgeneesheer), ook uitkeringen tijdelijke werkloosheid worden toegekend.

• 3. de werknemer is arbeidsgeschikt in de zin van de ziekteverzekering maar is definitief ongeschikt om het overeengekomen werk uit te voeren én een re-integratietraject is lopende. In dergelijk geval kan de werknemer uitkeringen tijdelijke werkloosheid op grond van medische overmacht ontvangen, enkel in volgende situaties:

o    voor de periode vanafde vraag om een re-integratietraject tot aan de re-integratiebeoordeling door de  preventieadviseur-arbeidsgeneesheer;

o    indien de preventieadviseur-arbeidsgeneesheer beslist heeft dat de werknemer in staat is om bij de werkgever een aangepast werk of een ander werk uit te voeren:

• gedurende de termijn voor het aantekenen van beroep tegen de beslissing tot definitieve ongeschiktheid of tijdens de duur van de beroepsprocedure, indien de werknemer de beslissing tot definitieve ongeschiktheid betwist;
• voor de periode voorafgaand aan het overmaken van het re-integratieplan aan de werknemer of voor de periode voorafgaand aan het einde van het re-integratietraject, met een maximum van 12 maanden;

o    indien de preventieadviseur-arbeidsgeneesheer beslist heeft dat de werknemer niet in staat is om bij de werkgever een aangepast werk of een ander werk uit te voeren:

• gedurende de termijn voor het aantekenen van beroep tegen de beslissing tot definitieve ongeschiktheid of tijdens de duur van de beroepsprocedure, indien de werknemer de beslissing tot definitieve ongeschiktheid betwist.

Bij een aanvraag tijdelijke werkloosheid wegens medische overmacht is het noodzakelijk dat u een ASR-scenario 2 verstuurt (zie verder). 

Voor elke maand van onmogelijkheid tot werken verstuurt u een ASR- scenario 5 (zie verder).  Als reden van tijdelijke werkloosheid vermeldt u medische overmacht (code 5.5).

Infoblad RVA: https://www.rva.be/nl/documentatie/infoblad/e24

In de bijlage kan u een interessant artikel in pdf vorm vinden met betrekking tot : PTSS (Post Traumatische Stress Stoornis) - DSM-5 criteria 309.81

Zie hieronder bij download bijlage of klik hier.

Titel:
Ethische en deontologische problemen bij de vraag naar medische gegevens na het overlijden.

Vaststellingen:

Binnen de verzekeringsgeneeskunde komt regelmatig de vraag naar medische gegevens van een overleden patient. Van belang is dat na de dood de toegankelijkheid tot het medisch dossier verandert.
Onduidelijkheid binnen de Belgische wetgeving maakt het voor de verzekeringsarts moeilijk om goed om te gaan met deze vraag.
Deze paper beoogt, om op basis van het huidig juridisch kader en de bestaande adviezen van overheids- en andere instanties, enkele concrete, vaak voorkomende gezondheidsrechterlijke en deontologische problemen toe te lichten, om ten slotte, een paar, voor de verzekeringsgeneeskundige essentiële aandachtspunten te formuleren, die nuttig kunnen zijn in de praktijk.

(Download bijlage voor de gehele paper)

Om te bepalen of een schade abnormaal is in de zin van de wet van 31 maart 2010, heeft de wetgever twee criteria voorzien : enerzijds de huidige stand van de weten- schap en anderzijds de toestand van de patiënt en diens objectief voorzienbare evolutie. Deze twee criteria moeten niet cumulatief vervuld zijn. Dit betekent dat het volstaat dat aan één van de criteria voldaan is om te besluiten tot het bestaan van een medisch ongeval zonder aansprakelijk- heid.
Om te bepalen of de schade zich niet zou hebben mogen voordoen rekening hou- dend met de toestand van de patiënt en diens objectief voorzienbare evolutie, en dus of de schade abnormaal is, kan beroep worden gedaan op het criterium van de waarschijnlijkheid.
In casu heeft de deskundige aangesteld door het Fonds voor medische Ongevallen besloten dat het risico op hemorragische verwikkelingen 0,03 % bedroeg.
Een verwikkeling die gekend is in de wetenschappelijke wereld maar waarvan het risico dat zij zich zal voordoen dermate beperkt is, kan worden beschouwd als abnormaal.